เรื่องเล่าที่น่าสนใจเกี่ยวกับการนำ Pair programming มาใช้ในทีมพัฒนา
มีอยู่ว่า
เริ่มต้นได้แนะนำให้ทีมมาลองทำ Pair programming กัน
ซึ่งสมาชิกส่วนใหญ่ก็เห็นด้วยว่า ลองทำดูสักพักก็ได้
แต่ก็มีคนไม่เห็นด้วยและปฏิเสธที่จะทำ
แน่นอนว่า ถ้าปฏิเสธก็ไม่เป็นไร ทำงานเช่นเดิม
ส่วนคนที่สนใจก็ทำงานแบบ Pair programming ไป
แต่ก่อนที่จะเริ่มต้นนั้น
ทีมได้มีข้อตกลงในการทำงานร่วมกัน (Team Agreement)
ว่าจะทำการจดสถิติของ bug/defect ไว้บน board หรือกระดานที่ทุกคนเห็น (Transparency)
ประกอบไปด้วย
- ชื่อและรายละเอียดของ Bug
- ชื่อคนเขียน code ในบรรทัดที่มี bug
- บรรทัดของ code ที่มี bug
เมื่อได้ข้อตกลงร่วมกันก็ลงมือทำงานกันได้
คน Pair ก็ Pair กันไป
คนไม่ Pair ก็ทำงานของตัวเองกันไป
หลังจากนั้นไม่ถึงเดือนก็ได้เจอสิ่งที่น่าสนใจคือ
จำนวน bug และชื่อของคนที่ไม่ทำ Pair programming เยอะมาก ๆ
กลายมาเป็นมือหนึ่งสำหรับการสร้าง bug เมื่อเทียบกับคนอื่น ๆ
จนทำให้ชีวิตเริ่มลำบากขึ้นอย่างมาก
ไม่พอนะ สิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นมาคือ
กลุ่มสร้าง bug เยอะ ๆ เริ่มมาถามสมาชิกในทีมว่า
ช่วยมา Pair programming ด้วยได้ไหม
คำตอบที่ได้คือ จะรอทำไมละ มาทำกันเลย
คำถามคือ
bug จะหายไปหรือไม่ ?
ตอบได้เลยว่า
ไม่
แต่มันช่วยลดจำนวน bug ลงไป
อีกทั้งการนำแนวปฏิบัติต่าง ๆ มาใช้นั้น
เราเพียงแค่แนะนำ เชิญชวนให้ทำ
อย่าไปบังคับ ถ้าไม่จำเป็น !!
เพื่อให้ทุกคนในทีมได้ทดลอง ว่ามันดีหรือไม่ เหมาะหรือไม่ ช่วยหรือไม่
รวมทั้งสิ่งต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นต้องแสดงออกมาอย่างชัดเจนอีกด้วย (สำหรับการวัดผล)
ขอให้สนุกกับการ coding ครับ
